باز من بی سر و پا جا ماندم...

روزهای سخت دلتنگی...

دلتنگی ها خفه ام خواهد کرد...

اصلا حسین جنس غمش فرق می کند

هر سال نزدیک به محرم، یعنی چند روز قبل از شروع محرم یه جوری یه جور خاصی دلم شروع می کنه به گرفتن... هی هر روز که نزدیک تر می شیم بیشتر و بیشتر می شه شدت این دل گرفتگی...

و الان.. همین لحظه دلم داره خفه می شه از غصه... یه جور غم که هزار و هزار و هزاران بار واسه بودنش باید شکر کنم... ممنونتم خدا...

.. نزد طبیب رفتم و درمان تو را نوشت / یک کربلا مرا ببری خوبــــ می شوم....

تو

چشم هایت همیشه یادم هست...

تا به کی

حالم رو خوب کرد

...صدای اذان صبح...